Interventie cardioloog

Een interventie cardioloog repareert dingen aan je hart via allerlei gaten en openingen maar niet via een open hartoperatie. En hij gaat dus bij de katheterisatie uitvoeren. Vertelde nog hoe het vervolg zal zijn met een open hartoperatie omdat de draadjes van de mitralisklep afgescheurd zijn. Maar eerst de katheterisatie uit voorzorg om te zien of er nog meer dingen rond mijn hart fout zijn. Over drie weken hebben we een telefonisch consult en dus binnen die drie weken is het gedaan. Dan ben ik ook in het kleppenteam besproken en sta ik op de wachtlijst voor de operatie.

Over naar UMC

Dan denk je dat dat met 1 telefoontje geregeld is, maar dat lukt natuurlijk niet. Ik zou eerst nog gebeld worden door de cardioloog en die belde op vrijdag, de dag erop. Na een goed gesprek en honderd excuses voor de niet meegenomen over de allergische reactie voor katheterisatie hield ik voet bij stuk om direct over te gaan naar het UMC. Uiteraard zal het dan allemaal wat opgeschoven worden maar dat nam ik voor lief. Hij zou uiteindelijk die zelfde middag de papieren in orde maken en op laten sturen. Waarom je dan het gevoel krijgt dat je dat na een aantal dagen moet checken weet ik niet maar dat kreeg ik direct. Dus, niet te snel, op woensdag gebeld met de cadiologie poli van het UMC. Nee hoor, geen dossier van mij ontvangen. Gelijk het Diak gebeld waarom het niet doorgestuurd was. De cardio had nog niet alle benodigde papieren ingevuld. Ze zou erop toe zien dat dit zsm gebeurt. Daarna iedere dag daarna gebeld en ja hoor, vrijdag belde ik naar UMC en alles was doorgekomen en er was al een afspraak met een interventie cardioloog gemaakt. Geweldig, dat werkt al goed. Jammer alleen dat dit weer twee weken verderop is, maar ja, dan had ik niet over moeten stappen. Het is natuurlijk ook geen levensbedreigende aandoening die direct aangepakt moet worden. Dus even geduld.
Ik ben intussen alweer wat aan het werk nadat ik vorige week eerst halve dagen vanuit huis gewerkt heb. De komende week moet het wel weer vol kunnen, denk ik. Nou daar kom je wel achter. De nasleep van de longontsteking is toch behoorlijk. Na een paar dagen ben ik het al goed zat.
Omdat we een paar dagen met vrienden weg zijn geweest heb ik een even geen plaspil genomen omdat dat gewoon erg lastig is om iedere keer een wc te moeten zoeken. Daar kwam ik ook wel achter. Met inpakken dacht ik al wat er toch aan de hand was. Ik stond al te hijgen na het sjouwen van een paar tassen en heb daar best wel een paar dagen last van gehad. Niet meer doen dus.
Het viel niet mee om deweer erna volledig te werken. Tjonge wat kan je daar toch moe van worden. Komt door de nasleep van de longontsteking natturlijk. Tuurlijk, niet door de lekkende klep he?

Hartkatheterisatie

Wat gaan ze doen? De bedoeling is dat ze via mijn rechterpols met een slangetje in de polsslagader gaan, die doorduwen naar mijn hart. Dan met een slangetje daar doorheen naar mijn hart om een beetje contrastvloeistof in te spuiten. Met een rontgenfilm wordt dan bekeken of er vernauwingen in de kransslagadres om je hart zitten. Klinkt simpel toch? En zo ging het dus niet! Ik werd op de cardiologieafdeling klaar gelegd om even later naar de katheterisatiekamer gereden te worden. Daar wordt je dan overgedragen en terwijl de verpleegkundige dat doet zegt ze op een gegeven moment; 'meneer is niet allergisch'. Goed dat ik mee zat te luisteren. Niet allergisch? 'Ho wacht even, ik ben allergisch voor contrastvloeistof'! Oh?! Dan gaat er een andere procedure inwerking. Maar dat had ik toch aangegeven? Op een of andere manier is dat dus niet doorgekomen. Lekker dossier zeg! En weer met m'n bedje terug naar de zaal. Dan blijkt na wat gesprekken dat ze vinden dat ik middelmatig allergisch reageer op contrastvloeistof en dat je dan 12 uur voorafgaand medicijnen moet innemen. Even door rekenen. Dat wordt dan de volgende dag. Nee, toch niet want morgen zijn er geen katheterisaties dus moet er een nieuwe afspraak komen. Een hele dag naar de Filisteinen en weer naar huis. Ik ben er nu wel een beetje klaar mee. Het getreuzel in de week dat ik opgenomen was voordat de juiste diagnose gesteld was, de foutieve info van de zaalarts over de overdracht naar het UMC en nu dit. Ik ben helemaal niet zo snel met dit soort oordelen maar nu even wel. Misschien wat overdreven maar ik had er gewoon niet zo'n goed gevoel bij. En daarbij, de operatie moet toch in het UMC gebeuren. Op de terug weg naar huis heb ik gelijk het UMC gebeld of ik daar de katheterisatie kon krijgen en dat was voor hen geen probleem maar dat moest ik wel met de poli van de Diak cardiologie regelen. Zij konden dat ook doen maar ik vond het eerlijker om dat zelf te doen.