Het kan hard gaan

Het hele herstel ging al vreselijk snel en nu denk ik dat ik al weer aardig op weg ben. Soms slaat er nog wel eens een beetje meer vermoeidheid toe dan normaal maar ik mag daar absoluut niet over klagen. Door al het trainen vanaf de hartrevalidatie van begin maart, hardloop interval trainingen en de twee keer per week fysiotherapeutische fitness heb ik vorige week, vrijwel vijf maanden na de ingreep op 2e Pinksterdag 5 km aan één stuk hardgelopen. En gisteren hebben we 6 km rond gerend! Wauw man, dat voelt wel heel erg goed. Ik ben er klaar voor. Ik werk nu bijna volledig en vanaf juli weer helemaal, dat is nog wel een klein dingetje. Alles bij elkaar vermoeid het werken nog het meest maar zeker niet meer zoals een maand geleden. aan het einde van de week stortte ik nog wel eens een soort in en dat is nu zo terug gebracht dat ik even wat rustiger aan moet doen en dan zo weer verder kan. Dus door met trainen. En wat voel ik nu eigenlijk nog van m'n kleppie? Soms, heel soms voel ik nog wel eens een soort knijpje rond m'n hart maar dat is eigenlijk niet noemenswaardig en zeker niet vergelijkbaar met voor september vorig jaar. En met hoesten of niesen voel ik altijd nog een beetje dat plekje op mijn borstbeen, dat is eigenlijk de laatste tijd niet verbeterd en normaal voel ik daar helemaal niets van. Wie weet wanneer dat pas over is. Maar goed, alles bij elkaar ben ik dus na een maandje of zes weer volledig aan de gang.