woensdag 21 september 2016

Vet lekke hartklep

Die woensdag moesten er een paar mensen van het UMC komen want de echo ging gebeuren met een nieuw 3D apparaat waar de Diakkers te weinig ervaring mee hadden en dus nog door de UMC-ers getraind moesten worden. Ze hadden me verteld wat er ging gebeuren maar het was nog erger dan ik me had kunnen voorstellen. Een slang door je slokdarm is niet fijn kan ik je zeggen! En niet zo'n klein slangetje ook! Ik heb misschien een 20 seconden mijn adem onder controle kunnen houden maar de rest van het onderzoek was één groot gevecht om lucht. Gelukkig kreeg ik aan het eind van de middag de uitslag maar dat was niet de beste. Eigenlijk konden ze geen aanwijsbare reden geven van de benauwdheid maar wat er wel te zien was geweest was niet zo best. De lekke Mitralis hartklep was veel lekker dan voorheen. De draadjes of spiertjes waar de hartklep aan hangt zijn gebroken of gescheurd en kunnen de klep niet meer omhoog trekken zodat hij nu volledig doorslaat. De opgebouwde druk in de linkerkamer blijft niet onderdruk staan want die stroomt gewoon weer terug. Hierdoor is de ander kant van mijn hart de boel aan het compenseren door harder en sneller te slaan en dat kan wel even maar je wordt er geen honderd mee. Mijn hartslag deze week is toch zo gemiddeld 80-90 slagen p/min. Dat moet dus gerepareerd worden. Daarnaast is er een sloot aan vocht in mijn longen gezien en kreeg daarvoor direct plasmedicatie waardoor de benauwdheid ook weg zou moeten gaan.
Ik voelde mij vandaag een stuk beter dan de dagen hiervoor. Om toch een beetje beweging te hebben liep ik een rondje afdeling of de gang van de verdieping op en neer want verder mocht ik niet. In de koffiekamer de cardioloog even gesproken en zij was toch behoorlijk stellig dat ik met dit geen 100 zou worden en dat het dus echt gerepareerd moest worden. Ook de 88 jarige mevrouw voelde zich wat beter en we hebben het over van alles en nog wat gehad. Grappig. Op deze dag is er nog een vrouw op de kamer bijgekomen maar eigenlijk hebben we die niet echt opgemerkt. Het was 'onze'  kamer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten