Blog over mijn ervaring van een lekke hartklep reparatie via een open hart operatie.
vrijdag 23 december 2016
Opname oproep
Donderdag sprak ik nog een paar collega's en natuurlijk heb je het dat even over op handen zijnde operatie. 'Nee, nog niks gehoord, dus ik kan nog best wel oliebollen eten en vuurwerk afsteken, hoor. Dat doen ze niet tussen de feestdagen'. Terwijl ik dat tegen één van m'n collega's zei belt er op de achtergrond iemand anders. Kijk even op het schermpje en zie UMC staan! En wil weer verder gaan met het gesprek. UMC? Nog een keer kijken of ik het wel goed gezien heb. Ja, nog UMC in het scherm en ben te laat op over te pakken. Ze spreken al een voice mail in hoor ik. Snel gesprek afgerond en ik voelde toen al wat onrust. Voice mail afluisteren en terug bellen want het gaat over de opname. Volgende week woensdag 28/12 opname en dan is de operatie op donderdag 29/12. Wouw, toch week 52! Ik moet eerlijk zeggen dat ze beter een valdispertje bij zo'n bericht moeten doen want de zenuwen springen dan gelijk sky high! Natuurlijk weet je dat het eraan komt maar nu weet je dat het volgende week echt gaat gebeuren. 'Je komt er niet meer onderuit' gevoel komt dan naar boven. 'Shit, dit is nu echt menis'.
Labels: hartklep reparatie, mitralisklep
Mitralisklep operatie,
Open hartoperatie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten