Moeilijk om toe te geven maar het werken valt niet meer mee. Eerst kon ik het nog afdoen door te denken dat het nog de nasleep van de longontsteking was maar dat is het echt niet meer. Niet alleen raak ik sneller vermoeid door lichamelijk werk waardoor ik regelmatig moet uithijgen maar ook door intensief computerwerk raakt mijn hart ook behoorlijk van streek. Die lekkende klep kost toch behoorlijk wat energie en levert na wat intensief werken een rommelig, onrustig hart op. Voordat ik dat erkende duurde wel even maar moet dat nu toch toegeven. Na een week werken waarin ik al een dag thuis was gebleven moest ik een weekend bijkomen om de boel tot rust te krijgen. Naast mijn toch al hoge hartslag leek het of hij ook onregelmatig begint te bonken en tikken en rommelen. Erg vervelend, opgejaagd gevoel. Maandag ging ik weer aan de gang en bleek dat de onrust erg snel terug kwam en moest ik er echt aan geloven. Met mijn werkgever afgesproken dat ik het tot de operatie rustig aan moet gaan doen en vanuit huis ga werken. Het is ook veel beter zo. Ik kan het zo beter onder controle houden. Toegeven dat je niet meer hetzelfde kan werken dan voorheen valt niet mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten