IC

Zo snel je van de wereld raakt als de anesthesist voor de operatie de verdoving kraan open draait, zo vreemd wordt je dan weer wakker. Rond een uur of acht 's avonds zag ik in een vrij donkere omgeving ineens Karin en de meiden om mijn bed staan. Karin was rond half zes gebeld door de chirurg die vertelde dat alles goed en volgens plan was gegaan en ik op de IC lag maar nog een paar uur slapend gehouden zou worden. De hele kamer was in soort bruintinten uitgevoerd en de verlichting was ook minimaal aan, het was daar gewoon donker. Je ligt aangesloten aan een partij slangen en draden waarvan je de meeste nog niet eens waarneemt maar ik weet nog wel dat ik een gevecht gehad heb met de bloeddrukaansluiting in mijn linkerpols en hoorde achteraf ook met de katheter die niet echt prettig in je .. zit. Nou ja, weet nog, je hoort achteraf wat je daar gedaan hebt, want wat je daar meemaakt gaat niet echt bewust. Wat een wartaal heb ik daar uitgeslagen zeg. De mensen die daar werken moeten zich bescheuren over de wartaal die ze daar toch regelmatig aan moeten horen. Ik schijn nogal druk geweest te zijn over de kapper, een schrijfbord aan de muur die elke keer van bruin naar rood veranderde, een vreselijke lekkage van de katheter waardoor alles nat was en de positie van mijn arm voor de bloeddrukmeting. Die mocht niet verplaatst worden anders werd de druk foutief gemeten. Ga daar maar aanstaan! Niet te doen! Wat een gevecht! Zo zal het niet zijn geweest maar dat blijft hangen, haha. 's Nachts heb ik een soort ontspanning aanval gekregen waardoor ik niet meer op kon houden met trillen. Er zat schijnbaar zoveel spanning in mijn lijf en dat wilde er op dat moment uit. Ik lag te schokken in mijn bed en kon het niet meer stil krijgen. De verpleegkundige zal mij vast wel iets gegeven hebben want ik werd pas echt wakker toen het al licht was. En dan zie je dat de kamer helemaal niet donker bruin is maar juist strak en licht met mooie verlichting. Tja, je bent ver weg geweest. Ik lig in het nieuwe IC complex bovenop het UMC met glas naar buiten van vloer tot plafond en glazen tussenwanden die ondoorzichtig gemaakt kunnen worden. Als ik moeizaam mijn nek een beetje naar links kan draaien omdat er een vracht slangen uit steken, kijk ik op de parkeergarage. Prachtig allemaal. De room met een view is van korte duur want in de middag werd ik al naar de Medium Care op de afdeling gereden.