Blog over mijn ervaring van een lekke hartklep reparatie via een open hart operatie.
maandag 30 januari 2017
Eerste bezoek cardioloog
Bloedwaardes goed, ritssluiting ziet er goed en rustig uit, bloeddruk wat aan de lage kant, een hartslag van 64 en totaal geen ruis meer! De waardes staan nog wel 'onder controle' van een aantal medicijnen die ik moet slikken en die moesten we volgens de cardioloog dan maar eens gaan afbouwen zodat het hart het helemaal zelf gaat doen. Hij was dus erg tevreden met wat hij zag en hoorde. Ik zei nog wel dat de ritssluiting wat scheef loopt waarop hij er eens recht voor ging staan en met z'n timmermansoog naar het litteken op mijn borst keek en grapte dat hij inderdaad een klacht ging indienen bij de chirurg. Nog andere klachten? Nou ja, het borstbeen drukt en trekt nog wel wat en veel last van spierpijn. Dan zie je um denken van, daar heb je er weer zo één die gelijk een verbouwing wil aanpakken en zegt dus gelijk dat het nóg maar vier weken geleden is en dat het best wel een zware operatie is, dus... Meer belasten dan wandelen? Dat mag pas vanaf de hartrevalidatie en het volledig herstel is normaal gesproken een half jaar... En dan ziet hij mij kijken van, ja, ja... Maar goed, het signaal is wel weer duidelijk. Je lijf heeft meer tijd nodig dan je denkt of wil. Ik moet ook zeggen dat ik mij toch aardig gedeisd hou en dat gaat tot nu toe redelijk vanzelf als je een beetje naar je lichaam luistert.
Labels: hartklep reparatie, mitralisklep
Mitralisklep operatie,
Open hartoperatie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten