En dan ben je gewoon binnen een week weer thuis na een open hart operatie! Super lekker natuurlijk maar ook even onwennig. Afgelopen maandagmorgen ben ik alweer thuis gekomen. Rustig aan opbouwen en een rits leefregels. Eerste 6 weken niet zwaar tillen, fietsen, sporten en auto rijden. Je bent dan ook niet verzekerd als je wel gaat rijden, wordt er toch maar even tijdens het ontslaggesprek fijntjes bij gemeld. Dan na een aantal weken, weet nog niet hoeveel, starten met een revalidatieprogramma. Ik ben benieuwd hoe snel mijn lijf alles weer opbouwt. Maar nu, de eerste dagen houd je jezelf, vanzelf wel koest want het voelt nu zonder paracetamol alsof er een auto op je borst staat. Het lijkt een soort harnas die strak om je borst zit maar dan wel met een scharnier erin. En dat scharnier gaat alleen even open als je hoest, niest of lacht. Dat is een wat minder goed gevoel natuurlijk maar voor rest is er eigenlijk geen echte pijn. Buiten het feit dat je lichaam zwaar aan het werk is om te herstellen doe je op de dag niets wezenlijks maar slaat de vermoeidheid op een gegeven moment toch wel toe. Daarom ga ik na de lunch dan ook even lekker liggen om te ontspannen. Slapen doe ik dan niet maar even plat op de rug ontspannen is heerlijk en echt noodzakelijk. Onvoorstelbaar wat er met je lichaam gebeurt na zo'n operatie.
Het vreemde is ook dat ik eigenlijk nog niet veel interesse heb ik dingen waar ik voorheen mee bezig was. Misschien komt dat nog door de narcose en een verminderde concentratie want anders had ik toch allang dit blog bij gewerkt? Sommigen hebben daar maanden last van.... Misschien daarom nu pas het eerste blog bericht en ik heb nogal wat in te halen van de laatste week! De dingen die ik de voorgaande week ervaren heb zal ik dan ook zo zoetjes an, aan gaan vullen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten